ATEISTKA/TA ROKU 2017

Fauzia Ilyas (urdu: فوزیہ الیاس, ur. 26 maja 1989 r.) Jest założycielem i prezesem Ateistycznego i Agnostycznego stowarzyszenia w Pakistanie (AAAP), pierwszej pakistańskiej organizacji dla byłych muzułmanów, ateistów, niewierzących, afiliowanych i uznanych przez Radę Ex Muzułmanów Wielkiej Brytanii i Międzynarodowej Unii Humanistycznej i Etycznej (Council of Ex-Muslims of Britain & International Humanist and Ethical Union). W roku 2015 Fauzia znalazła azyl w Holandii, ponieważ członkowie jej rodziny i fanatycy religijni grozili jej życiu, a władze zagroziły aresztowaniem jej za bluźnierstwo( w Pakistanie odstępstwo od islamu karane jest śmiercią). Głównym celem AAAP jest zorganizowanie i zjednoczenie wszystkich ateistów, Ex-muzułmanów z Pakistanu, w kraju lub za granicą.

Michael Nugent (ur. 1 czerwca 1961 r.) Przewodniczący Atheist Ireland, organizacji działającej na rzecz ateizmu, racjonalizmu i etycznego sekularyzmu w Irlandii i na całym świecie. Prowadzi też kampanię na rzecz prawa do godnej śmierci. Wcześniejsze jego działania to kampania przeciwko terroryzmowi w Irlandii Północnej – założył i przewodniczył grupie pokojowej New Consensus. Pisarz, autor książek („Dear John – The John Mackay Letters”, „Dear Me – The Diary of John Mackay”) i musicalu „I, Keano”.

Uzasadnienie werdyktu pióra prof. Pawła Golika:

Cała trójka kandydatów ma niewątpliwe zasługi dla sprawy laickości w Polsce, jednak odwaga cywilna, jaką wykazała się Grażyna Juszczyk jest niezwykła. Otwarcie opowiedziała się przeciwko wszechobecnemu zawłaszczaniu przestrzeni publicznej przez symbole religijne, ponosząc przy tym ogromne ryzyko ostracyzmu środowiskowego. Nie jest trudno być wolnomyślicielem będąc przedstawicielem wolnego zawodu lub akademikiem w wielkim mieście, jednak w przypadku nauczycielki ze szkoły podstawowej w niewielkiej miejscowości jest to prawdziwe bohaterstwo. Na mój wybór wpłynęło też to, że pani Grażyna Juszczyk upomniała się o laickość i prawa osób niewierzących tam, gdzie jest to absolutnie najważniejsze – w miejscu, gdzie kształtuje się umysły dzieci. Wszechobecność indoktrynacji religijnej w instytucjach edukacji teoretycznie “publicznej” i “świeckiej” to jeden z najbardziej szkodliwych i przerażających aspektów klerykalizacji państwa. Tym bardziej na wyróżnienie zasługuje osoba, która miała odwagę tak wiele zaryzykować, by się jej przeciwstawić. Historia uczy nas, że wielkie przemiany mogą zacząć się od pozornie symbolicznego gestu zwykłych, choć niezwykłej odwagi, osób. Mam nadzieję, że w historii walki o świeckość Polski sprawa Grażyny Juszczuk będzie takim poruszającym lawinę kamieniem, jak choćby, toutes proportions gardées, sprawa Rosy Parks w Ameryce lat 50.